The smart Trick of بیماری سل و درمان That Nobody is Discussing
The smart Trick of بیماری سل و درمان That Nobody is Discussing
Blog Article
[۵۱] این نوع شدید از بیماری سل سل ارزنی نامیده میشود. این شکل از سل بیشتر در کودکان و افراد مبتلا به اچآیوی شایع است.[۵۲] افراد مبتلا به سل منتشر حتی با درمان هم میزان مرگ و میر بالایی دارند (حدود ۳۰٪).[۱۶][۵۳]
در طب سنتی استفاده از روغن ماهی، مکملهای دارای پاپئین، ماست، دمنوش بابونه، دمنوش گیاه دم اسبی، ختم ذهبی و گلدن سیل هم توصیه میشود.
سرفههای مداوم که معمولاً بیشتر از سه هفته به طول میانجامد. ممکن است این سرفهها به قدری شدید شود که خلط خونی به همراه داشته باشد.
ویکیپدیا® علامتی تجاری متعلق به سازمان غیرانتفاعی بنیاد ویکیمدیا است.
تعداد سالانه موارد جدید سل گزارش شده. اطلاعات از سازمان بهداشت جهانی[۸۶]
بیماری سلیاک میتواند بر هر فردی تاثیر بگذارد. با این حال، در افرادی که دارای ویژگیهای زیر است بیشتر دیدهمیشود:
برای درمان سل فعال، از ترکیب داروهای ضدباکتری (آنتیباکتریال) استفاده میشود. رایجترین انواع دارو برای درمان سل، ریفامپین، پیرازینامید و استرپتومایسین هستند.
در چهار ماه بعد، تنها ریفامپیسین و بیماری سل خارجی ایزونیازید تجویز شود.[۷] در صورتی که مقاومت به ایزونیازید بالا باشد، میتوان به جای آن از اتامبوتول در چهار ماه پایانی استفاده کرد.[۷] بیماری عودکننده[ویرایش]
در کانادا و استرالیا، سل در میان مردم بومی به ویژه در مناطق دور افتاده، بسیار رایج است.[۸۷][۸۸] در آمریکا، مرگ و میر ناشی از سل سکنه بومی پنج برابر بیشتر است.[۸۹]
در اینجا یک مرور کلی از غذاهایی که حاوی گلوتن یا بدون گلوتن هستند میکنیم. از خوردن غذاها و نوشیدنیهای حاوی گلوتن زیر باید همیشه اجتناب کنید:
همچنین اگر فرزند شما رنگپریده یا تحریکپذیر است و یا اگر دچار تاخیر در رشد شود و یا شکم متورم و مدفوع بدبو و حجیم داشتهباشد، با پزشک کودک خود مشورت کنید.
در سال ۲۰۱۰، هند بالاترین تعداد کل موارد ابتلا به سل در سراسر جهان را داشت. یکی از دلایل، مدیریت ضعیف این بیماری توسط بخش مراقبتهای بهداشتی خصوصی بود.
این بیماری درمان ندارد و برای درمان آن تنها میتوان از روشهای پیشگیرنده استفاده کرد. اگر نگران هستید که بیماری سلیاک برای شما مشکلاتی ایجاد کند، از گلوتن اجتناب کنید.
نوع ریوی مرتبط با برآمدگیها به عنوان یک آسیبشناسی توسط دکتر ریچارد مورتون در سال ۱۶۸۹ تعیین شد.[۱۰۰][۱۰۱] با این حال، سل انواع مختلفی از علائم را داراست، از این رو، سل تا دهه ۱۸۲۰ به عنوان یک بیماری واحد شناسایی نشده بود. این بیماری در سال ۱۸۳۹ توسط جی.ال. شوئن، سل نامیده شد.